سم الله الرحمن الرحیم
میگویند وقتی یک نوزاد میخواهد متولد بشود نگران است که دنیا چه جور جایی است .
اما فرشته ها به او دلگرمی میدهند که مادری مهربان در دنیا از او مراقبل میکند.
نعمت پدر و مادر اولین و بهترین نعمت های خداوند هستند که از ابتدا پا به پا در مسیر زندگی ما را همراهی میکنند.
بعد از خداوند نعمت های بی شمار دیگری برای طی کردن مسیر زندگی در اختیار ما قرار میدهد.
نعمت راه رفتن ، سخن گفتن ، شنیدن ، بوییدن و لمس کردن
نعت اندیشیدن ، دوست داشتن ، عشق ورزیدن .
نعمت دوستان واقعی که زندگی را برای ما دلپذیر تر میکنند
و البته گاهی دشمنانی که با بدی کردن به ما درس های مهمی در زندگی میدهند.
برای پیدا کردن نعمت های الهی لازم نیست در جست و جوی چیزهای عجیب و غریب باشیم
همین عطر خوشمزه غذای مادر که با عشق برای ما تهیه میکند.
و دستان پینه بسته زحمتکش پدر که دست نوازش روی سر ما میکشد.
همین نعمت تحصیلی که در جهان بسیاری از کودکان از آن محرومند .
نعمت امنیت وقتی هنوز کودکان زیادی در جنگ و کشتار در جهان چشم میگشایند.
و نعمت بازی کردن و شادی
نعمت خندیدن و گریستن …
نعمت دیدن این همه نشانه های الهی در جهان
ستاره ها ، ماه زیبا ، دریای بی کران ، دشت های گسترده ، کوه های بلند ، جنگل های انبوه ، رود های جاری ، پرنده های خوش آواز ، حیوانات شگفت انگیز و … نعمت های بیشماری که از شمردن آنها خسته میشوی ولی آنها تمام نمیشوند.
اما گاهی فکر میکنم بهترین نعمتی که کمتر از آن یاد میکنیم این است : این که خدایی داریم که در سختی به او پناه ببریم . این که در کشوری به دنیا آمده ایم که همه خدا پرست و شیعه هستند. نعمت وجود ائمه که پناه ما در غم و سختی هستند .
به راستی چگونه میتوان این همه نعمت را شکر کرد . به نظرم یک راه ساده و در عین حال سخت وجود داد. خوب بودن . خوب بودن . خوب بودن