پاییز

خودمانیم .

تقصیر خودش است ؛

بلد نیست مثل " بهار" خودگیر باشد

تا شب عیدی زیر لفظی بگیرد و

با هزار ناز و کرشمه سال تحویلی را هدیه دهد .

ت " تابستان " را هم ندارد

که در ظاهر با آدم ها گرم و صمیمی باشد

ولی از پشت خنجری سوک بزند

بیچاره .

بخت و اقبال " زمستان " هم نصیبش نشده

که با تمام سردی و بی تفاوتیش این همه خواهان داشته باشد !

او " پاییز " است

رو راست و بخشنده .

ساده دل

فکر میکند اگر تمام داشته هایش را زیر پای

آدم ها بریزد،

روزی ؛

جایی ؛

لحظه ای ؛ از خوبی هایش یاد میکنند .

خبر ندارد آدم ها رو راست بودن و بخشنده بودنش را به پای محبتش نمیگذارند . یکی به این پاییز بگویید